Counsellingatkollam

പാടാന്‍ മറന്ന പാട്ടുകാരി സ്വാഭാവികവും, പ്രകൃതിദത്തവുമായ ഒരു കഴിവിനെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുവാൻ അച്ചടക്കവും, നിയന്ത്രണങ്ങളും ഏർപ്പെടുത്തുമ്പോൾ, അവിടെ നാശോന്മുഖമാകുന്നത് വ്യക്തികളിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന സ്വത്വ ബോധമാണ്.  സ്വത്വം നശിച്ചാൽ അവിടെ കയറിക്കൂടുന്ന ആർജ്ജിതഭാവങ്ങളെ ഉൾക്കൊള്ളുവാൻ മനസ്സ് വിസമ്മതിക്കുകയും, അതിൻ  പ്രകാരം വ്യക്തി കുറ്റവാസനകളിലേക്കോ, ഒറ്റപ്പെടീലുകളിലേക്കോ വഴിമാറുകയോ ചെയ്യും.  അങ്ങനെ വ്യക്തിത്വം നഷ്ടപ്പെട്ട ആൾ സമൂഹത്തിൽ നിന്നും ഒറ്റപ്പെടുകയോ, അല്ലെങ്കിൽ അയാളിൽ വന്ന മാറ്റം കണ്ടുകൊണ്ടു സമൂഹം അയാളെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുകയോ ചെയ്യും. അങ്ങനെ ജീവിതത്തെ നേരിടുവാൻ കഴിയാതെ അയാൾ ജീവിതത്തിൽ  നിന്നും ഒളിച്ചോടുവാൻ തയ്യാറെടുക്കും. അങ്ങനെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒറ്റപ്പെടീലുകളുടെ ലോകത്തിലേക്ക് കടന്നുവന്ന ഒരു യുവതിയുടെ അനുഭവമാണ് ഞാൻ ഇവിടെ കുറിക്കുവാൻ പോകുന്നത്. എല്ലാവരെയുംപോലെ വിവാഹത്തിന്റെ ആദ്യനാളുകളിൽ ഉന്മേഷവതിയായിരുന്നു രേണുക. സംഗീതത്തിനോട് അതിയായ അഭിനിവേശം ഉണ്ടായിരുന്ന അവൾക്കു ശാസ്ത്രീയമായി സംഗീതം അഭ്യസിക്കണം എന്ന ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് തന്റെ പ്രിയതമനോട് അവൾ അവതരിപ്പിക്കുകയും, അയാൾ അതിനുവേണ്ട ഏർപ്

Cell Phone Addiction and Suicidal Risk A lot of us must be wondering if we're hooked on our tech: Searches for “phone addiction” have risen steadily in the past five years, according to Google Trends, and “social media addiction” trails it closely. Interestingly, phone addiction and social media addiction are closely intertwined, especially for younger people, who probably aren’t playing chess on their phones or even talking on them—they’re on social media. And according to a growing number of studies, it’s looking more and more like this pastime is addictive. Even more concerning is the fact that this addiction is linked to some serious mental health risks. The problem is that teens are spending more and more time, not talking on the phone like they were in decades past, but Instagram-ing and snapchat-ing. These are dangerous pastimes because they give the appearance of social interaction, but they couldn’t be further away from it. The comparisons that are implicit in looki

അമ്മൂമ്മയും ആട്ടിന്‍കുട്ടിയും വിനയയും ആ കൊച്ചുകൂട്ടുകാരിയെ നമുക്ക് ''വിനയ'' എന്ന് വിളിക്കാം. സമൂഹത്തില്‍ മാന്യമായ സ്ഥാനവും, ഉയര്‍ന്ന ഉദ്യോഗവും, സാമ്പത്തികമായി ഉയര്‍ച്ചയും ഉള്ള അച്ഛനമ്മമാരുടെ ഏക മകള്‍. എന്‍ജിനീയര്‍ ആയ അച്ഛനും, അധ്യാപികയായ അമ്മയ്ക്കും ഒപ്പമാണ് അവള്‍ എന്റെ ക്ലിനിക്കില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നത്. ആരെയോ, എന്തിനെയോ തിരയുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ ശോകഭാവം കളിയാടിയിരുന്നു. അവയുടെ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള ചലനം കണ്ടപ്പോള്‍തന്നെ കാര്യം അത്ര പന്തിയല്ല എന്നെനിക്കു തോന്നി. ചിലപ്പോള്‍ ഏതോ ഗാഡമായ ചിന്തകളില്‍ മുഴുകി കുറച്ചു സമയം ഇരിക്കുന്നതും കാണാം. വിനയയുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ എന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ ആ വിഷയങ്ങളില്‍ ഒന്നും താല്പര്യം കാണിക്കുവാനോ, അതു ശ്രദ്ധിക്കുവാനോ അവള്‍ കൂട്ടാക്കിയതുമില്ല. എല്ലാത്തിനോടും ഒരുതരം ദൈന്യം കലര്‍ന്ന നിസ്സംഗതയായിരുന്നു അവള്‍ക്കു . വളരെ സൂക്ഷ്മതയോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ട ഒരു വിഷയമാണ് അതെന്നു ആ ആറുവയസ്സുകാരിയുടെ പ്രകൃതത്തില്‍നിന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഏകദേശം സൈക്കാട്രിക് ലെവല്‍ വരെ എത്തിനില്‍ക്കുന്ന ഒരു അവസ്ഥാവിശേഷം എനിക്ക് അവളില്‍ ദര്‍ശിക്കുവാന്‍ സാധിച്ചു. അക